Muzeum Polin

Muzeum mieści się przy ulicy Anielewicza 6 w dzielnicy Muranów, która w całości w czasie II Wojny Światowej znajdowała się w granicach Getta Warszawskiego. Jest to dość duży gmach zaprojektowany przez zespół architektów z Finlandii. Wejście główne do budynku znajduje się od strony ulicy Zamenhofa i ma kształt hebrajskiej litery alfabetu - taw, która symbolizuje w judaizmie całkowitość, pełnię.

Aby dostać się do muzeum trzeba przejść przez bramki kontrolne podobne do tych które spotykamy na lotniskach. Wystawa stała rozpoczyna się na poziomie -2 do którego można dostać się schodami lub w przypadku osób z wózkami lub niepełnosprawnych - windą. Muzeum jest otwarte na właśnie takie osoby. Obsługa pomaga zawsze z uśmiechem i dużą dozą życzliwości.
Wystawa stała została zatytułowana "1000 lat historii Żydów polskich" i składa się z 8 galerii przeprowadzając nas chronologicznie poprzez kolejne rozdziały istnienia tego narodu na ziemiach polskich , od czasów Mieszka I do czasów teraźniejszych.
Jest tu przedstawione wiele informacji o judaikach, ich historii w Polsce i za granicą. Można poznać przeszłość i współczesną kulturę żydowską. To również dobra okazja żeby zmierzyć się ze stereotypami.

Las
Trasa zaczyna się od Galerii Las , która jest wstępem i zaproszeniem do wędrówki po 1000- letniej historii polskich Żydów.  Las jako jedyna galeria nie jest twardo osadzony w faktach historycznych. W metaforyczny sposób przygotowuje gości muzeum do zetknięcia się z opowieścią o wydarzeniach sprzed wieków.
Tutaj usłyszymy legendy o przybyciu i osiedleniu się Żydów w „kraju Mieszka”. Tu poznamy legendę, która wyjaśnia genezę hebrajskiej nazwy naszego kraju - Polin.

Pierwsze spotkania
Kolejna część wystawy opowiada o czasach od 960 do 1500 roku. Wtedy na tereny naszego kraju zaczęli docierać pierwsi kupcy oraz osadnicy wyznania żydowskiego. Zaczęły powstawać pierwsze dzielnice żydowskie oraz stworzono pierwsze przepisy dotyczące kwestii praw, obowiązków i swobód przysługujących mieszkańcom wyznania mojżeszowego. Ciekawym elementem tej galerii są pokazane makiety miast z zaznaczonymi dzielnicami zamieszkiwanymi przez Żydów. W 1500 roku było ich już ponad 100. Wystawa prezentuje również fragmenty kronik jednego z żydowskich kupców Ibrahima Ibn Jakuba, który jako pierwszy wspomina kraj rządzony przez słowiańskiego księcia Mieszka oraz brakteat czyli średniowieczną, żydowską monetę z XIII wieku znalezioną na terenie Polski. Poza tym galeria daje możliwość poznania jak wyglądała typowa gmina żydowska oraz jakie posiadała instytucje.

Paradisus Judaeorum
Trzecia część wystawy opowiada o okresie od 1569-1648 roku, który stanowił złoty wiek obecności na terenach naszego kraju wyznawców judaizmu. Został on zakończony dopiero przez powstanie Chmielnickiego. W tym czasie, w odróżnieniu od pozostałych państw ówczesnej Europy, gdzie panowały prześladowania związane z religią, polscy Żydzi czuli się bezpiecznie, rozwijała się ich kultura, szkolnictwo i samorządność przyczyniając się przy okazji do rozkwitu całej Rzeczypospolitej. Izraelici posiadali nawet własny samorząd (Sejm Czterech Ziem) mający mandat do tworzenia praw obowiązujących ich wspólnotę oraz rozstrzygania sporów z nią związanych.
W Wirtualnej Bibliotece można  obejrzeć arcydzieła piśmiennictwa hebrajskiego i jidysz w multimedialnej formie: Talmud, dzieła religijne, filozoficzne, obyczajowe. Każdy może też odcisnąć na prasie drukarskiej stronę tytułową z XVI-wiecznej książki.

Miasteczko
Kolejna galeria nosi nazwę "Miasteczko" i przedstawia okres od 1648 do 1772 roku czyli do rozbioru Polski. Ta część wystawy ma na celu zaprezentowanie zwiedzającym życia codziennego i relacji zachodzących między mieszkańcami miast, w których izraelici stanowili dużą społeczność. Przedstawia ona rekonstrukcję domu żydowskiego z tego okresu, karczmy czy też rynku. Punktem kulminacyjnym jest wizyta w odtworzonej z epoki synagodze, będącej repliką tej znajdującej się dawniej w Gwoźdźcu na Ukrainie. Jest to chyba najwspanialszy eksponat w całym muzeum.

W kolejnej sali znajduje się też replika nieistniejącej już Wielkiej Synagogi w Warszawie znajdującej się przy placu Tłomackie 7. Była symbolem judaizmu reformowanego Warszawy oraz jedną z najwspanialszych polskich budowli wzniesionych w XIX wieku.Została osobiście wysadzona przez Jürgena Stroopa dnia 16 maja 1943, co było ostatnim aktem niszczenia przez Niemców getta żydowskiego w Warszawie.

Wyzwania nowoczesności
Następnym etapem wędrówki przez historię judaizmu na ziemiach polskich jest ekspozycja "Wyzwania nowoczesności" mówiąca o okresie kiedy nasz kraj zniknął z mapy Europy (1772-1914). Zwiedzający mogą zasiąść wokół interaktywnego stołu na tronach trzech imperiów i poznać tam historię rozbiorów. W tej sali znajduje się również replika fotela tronowego polskiego króla.

Okres ten to także czas rewolucji przemysłowej i rozwoju kolei, który dla, co bardziej obrotnych Żydów, stał się okazją do zbicia niewyobrażalnej fortuny. Ta część wystawy pokazuje m.in jak wyglądał w owym okresie typowy dworzec kolejowy. Jest również sala poświęcona łódzkim fabrykantom.

Na żydowskiej ulicy
Szósta część ekspozycji - "Na żydowskiej ulicy" pozwala się przyjrzeć historii Żydów w okresie międzywojennym, czyli w klimacie odradzającej się państwowości polskiej. Odnaleźli się oni w tym okresie doskonale. To drugi złoty wiek w historii polskich Żydów. Główną atrakcją w tej galerii jest możliwość odbycia spaceru typową żydowską ulicą z szyldami, brukiem i latarniami gazowymi z tamtych czasów. Inspiracją dla odtworzonego fragmentu ulicy była warszawska ulica Nalewki.
Ekspozycja ta przybliża również żydowski film i teatr (m.in. znajduje się tutaj mała salka kinowa), życie literackie, a także działalność polityczną Żydów w Polsce.

Zagłada
Galeria "Zagłada" dotyczy okresu II Wojny Światowej. Niezwykle przejmująca, smutna opowieść o Holokauście w wyniku którego śmierć poniosło ok. 90% z 3,3 miliona polskich Żydów. Dużo miejsca poświęcono w niej historii getta warszawskiego. Ta ekspozycja przemawia słowami ciemiężonych mieszkańców, którzy w swoich listach i pamiętnikach wyrażali swoje uczucia. Wiele relacji przedstawia strach, potem uczucie głodu, a na koniec zobojętnienie wobec beznadziejności swojej sytuacji. W jednym z listów zaprezentowanych w galerii autor opowiada o tym jak w ciągu miesiąca umarło trzech członków jego rodziny i jak zmieniała się jego postawa wobec śmierci bliskich z rozpaczy do przyzwyczajenia i przyzwolenia.  Ekspozycja pokazuje także w jaki sposób Żydzi starali się uniknąć prześladowań stosując różne fortele: podrobione dokumenty, ukrywanie się, ukrywanie swojej tożsamości. Jest to niezwykle wzruszająca część wystawy.

Powojnie
Ostatnia część nosząca tytuł "Powojnie" opowiada o czasach współczesnych i dylematach oraz wyzwaniach jakie stały przed wyznawcami judaizmu w okresie powojennym. Praktycznie każdy ocalały Żyd polski musiał się zmierzyć z dylematem zostać czy wyjechać. Wielu podjęło decyzje o przeniesieniu do tworzącego się właśnie Izraela. Pozostaniu społeczeństwa żydowskiego w Polsce nie sprzyjała również ówczesna władza, która zmusiła większość tych co zdecydowali się pozostać do emigracji z biletem w jedną stronę. Miało to miejsce w 1968 roku. Na wystawie symbolizują to chociażby telewizory i megafony z których płynie antyżydowska propaganda.

Na zwiedzanie muzeum poświęciłam nieco ponad 4 godziny, nie zdążyłam w tym czasie zapoznać się z wystawą czasową. Na pewno wrócę jeszcze do Muzeum POLIN. Muszę przyznać, że razem z Muzeum Powstania Warszawskiego, jest to w moim odczuciu najlepsze muzeum w Polsce.

MUZEUM CZYNNE

poniedziałek | czwartek | piątek
muzeum czynne:  10:00–18:00
ostatnie wejście na wystawę stałą: 17:00
W CZWARTKI WSTĘP NA WYSTAWĘ STAŁĄ I CZASOWĄ JEST BEZPŁATNY

środa | sobota | niedziela
muzeum czynne:  10:00–20:00
ostatnie wejście na wystawę stałą: 19:00
wtorek
muzeum nieczynne dla zwiedzających


Jeżeli pomogłam lub zaciekawiłam proszę polub mnie na FB

Julia odkrywa świat