SLIDER POSTÓW - WERSJA 3

Pałac Myślewicki



Pałac polecił wybudować król Stanisław August Poniatowski. Działo się to między 1774r. a 1779r. Zaprojektował go znany architekt Dominik Merlini. Nazwę swą pałac zawdzięcza wsi Myślewice, dziś już nie istniejącej.


Początkowo budynek zamieszkiwali dworzanie królewscy, potem jego mieszkańcem został książę Józef Poniatowski. Między wojnami w pałacu mieszkał  i urzędował komendant Warszawy – Bolesław Wieniawa – Długoszowski, potem wicepremier Eugeniusz Kwiatkowski. Okres II wojny światowej pałac szczęśliwie przetrwał. W latach 1958-1970 Pałac Myślewicki stał się miejscem spotkań dyplomatów Chińskiej Republiki Ludowej i Stanów Zjednoczonych Ameryki. Rozmowy te były wówczas główną formą dialogu między dwoma potęgami i przyczyniły się do budowy pokoju między państwami. A wszystko to w Polsce w maleńkim pałacyku, skrytym wśród zieleni.  Wnętrza pałacowe posłużyły też jako apartamenty gościnne Urzędu Rady Ministrów. Tu zatrzymywało się wiele osobistości, m.in. premier Indi – Indira Gandi, czy ówczesny wiceprezydent USA – Richard Nixon.


Do pałacu wchodzi się przez Sień z klatką schodową, gdzie można zauważyć dekoracje malarskie z XVIIIw. Za sienią znajduje się Przedpokój, w którym oryginalna dekoracja malarska ścian powstała ok. 1776 r. i przypisywana jest Janowi Bogumiłowi Plerschowi (1732-1817) – nadwornemu malarzowi króla Stanisława Augusta.


Sala Stołowa
Jest to klasycystyczne wnętrze ozdobione malowidłami. Wzrok przyciąga obraz, na którym przedstawiony jest most i zamek św. Anioła w Rzymie. Większość mebli, popiersi i wyposażenia tej komnaty, pochodzi z XVIIIw.



Łazienka
Obok łazienki Izabeli Lubomirskiej w Pałacu w Wilanowie, to jedyny przykład XVIIIw.  pomieszczenia o takiej funkcji, znajdującego się nie tylko w Warszawie, ale
i w okolicach. W niszy stała cynowa wanna. Po prawej stronie sprytnie ukryte drzwiczki prowadziły do „miejsca sekretnego”, czyli toalety, natomiast drzwi po lewej stronie prowadziły do korytarzyka, łączącego łazienkę z innymi pomieszczeniami.


W Łazience na uwagę zasługuje plafon. To również dzieło Plerscha, a przedstawia wyobrażenie Zefira i Flory, motywu zaczerpniętego z poematu Owidiusza. Poza tym po obu stronach niszy można dostrzec medaliony, przedstawiające „Nimfy w kąpieli” autorstwa Jakuba Monaldiego (1730-1798) – nadwornego rzeźbiarza.

Buduar
Jest to pomieszczenie na planie koła, z malarską dekoracją, imitującą wnętrze altany ogrodowej.


Sypialnia
W kącie stoi sekretera z pulpitem do pisania z połowy XVIIIw, a na niej popiersia Afrykańczyka i Afrykanki, wykonane z brązu w połowie XIX w.


Jedynym meblem świadczącym o tym, że to sypialnia, jest kanapa z gobelinowym obiciem z Aubusson z tematem z bajki Jeana de La Fontaine’a (Francja, połowa XVIIIw). 


Pokój Krajobrazowy
Tu tłem dla wyeksponowanych mebli jest osiem widoków z antycznymi ruinami. Wykonawcą tych malarskich arcydzieł był najprawdopodobniej Antoni Herliczka – nadworny malarz hetmana Jana Klemensa Branickiego.


Ale najbardziej absorbuje uwagę… damska biblioteczka podróżna z końca XVIIIw. z zachowaną oryginalną zawartością. Kolekcja dzieł literatury pięknej podzielona była na ciekawe działy: historię, powieści, teatr, podróże, atlas geograficzny, nauki moralne, matematykę, fizykę, chemię, astronomię, botanikę, ekonomię wiejską i domową, poezję muzyki oraz… o mężczyźnie i kobiecie. Biblioteczka ta, na przełomie XVIII/XIXw. należała do Doroty Batowskiej – córki hrabiego Aleksandra Benedykta Batowskiego, posła na Sejm Czteroletni, polityka i dyplomaty w czasach Księstwa Warszawskiego. Poza tym można tu się pozachwycać pięknymi, intarsjowanymi sekreterami.

Apartament Wschodni
To tu w latach 1958-1970 odbywały się poufne rozmowy chińsko-amerykańskie na szczeblu ambasadorów, które zaowocowały nawiązaniem stosunków dyplomatycznych między tymi państwami. Stojący tam stół zdobi okrągła taca sourtout de table, z lustrzanym dnem (poł. XIX w.). Na dwóch barokowych komodach ustawiono marmurowe popiersia Katarzyny i Szczęsnego Czackich, wykonane w Rzymie w 1808 r. przez włoskiego rzeźbiarza Felice Feste. Na blacie marmurowego kominka (1938 r.) stoi zegar ze  złoconego brązu, z figurką siedzącego Chronosa, firmy Derniere z Paryża (poł. XIX w.).


Pośród wiszących w jadalni obrazów nad kominkiem umieszczono portret króla Stanisława Augusta (replika Bacciarellego). Z pozostałych - głównie ze szkół holenderskiej i flamandzkiej końca XVII w. - wyróżniają się prace: Jana van der Meera - Chłopiec jedzący strączki fasoli i Chłopiec pijący wino, Jana van Goyena - Port, Dirka van Dalensa - Pejzaż włoski, Bonaventury Peetersa - Okręty na morzu, Carla Fabritiusa (ucznia Rembrandta) - Portret chłopca, a także XVIII-wieczne kopie Autoportretu, Rembrandta.

Gabinet Narożny
Tu zachowały się fragmenty XVIIIw. boazerii z czasów króla Stanisława Augusta. Ciekawostką jest tu winda do przewożenia potraw.


Salon
Ściany pokryte są zielonym jedwabiem. Znajduje się tu fortepian neorokokowy Steinway & Sons z 1899r., na ścianach obrazy z XVII-XVIIIw. oraz zegar kominkowy z popiersiem Parysa z ok. 1825r.


Sypialnia
Jest to sypialnia samego księcia Józefa Poniatowskiego (1763-1813). Książę był bratankiem króla Stanisława Augusta, wodzem w bitwie pod Zieleńcami. Zwycięstwo jakie odniósł stało się impulsem dla króla, by ustanowić Order Virtuti Militari. Napoleon mianował naczelnego dowódcę wojsk Księstwa Warszawskiego – marszałkiem Francji. W trakcie kampanii napoleońskiej, podczas bitwy pod Lipskiem w 1813r, książę zginął tragicznie w nurtach Elstery. Książę Józef Poniatowski był właścicielem pałacu Myślewickiego od ok. 1779r.


Apartament Zachodni – Pokój II oraz Gabinet Okrągły
Pokój II w latach 1926-1938 służył jako sypialnia Bronisławy Wieniawy – Długoszowskiej. Od 1938r do września 1939r był tu gabinet Eugeniusza Kwiatkowskiego – wicepremiera rządu II RP. Jest tu fortepian czworoboczny z XVIII/XIXw. A dodatkowo meble z XIXw, a wśród nich okrągły sekretarzyk, pochodzący prawdopodobnie z Wiednia z ok. 1810r.



Houdon w 1783 r. wykonał w marmurze posąg (wystawiony w 1791 r. na Salonie w Paryżu), którego trzy repliki (jedną w gipsie i dwie w terakocie) nabył król Stanisław August, a przywieziono je z Paryża do Warszawy w końcu 1784 r. Marmurowa wersja rzeźby znajduje się w Musée Fabre w Montpellier. W Gabinecie Okrągłym znajduje się jedna z replik gipsowych.


Pałac Myślewicki jest nieco w cieniu Pałacu na Wodzie, najbardziej znanej budowli Warszawskich Łazienek, ale jest równie uroczy.


Godziny otwarcia 
Wtorek - niedziela: 9.00-16.00

Ceny biletów
Bilet normalny                                     10 zł
Bilet ulgowy                                          5 zł
Dzieci i studenci do 26 lat                   1 zł
Piątek - dzień bezpłatnego wstępu, nie obowiązują rezerwacje, zwiedzanie wyłącznie indywidualne (nie ma możliwości zwiedzania z przewodnikiem), audioprzewodniki płatne 12 zł.

Podobał Ci się artykuł? Będzie mi bardzo miło, jeżeli zostawisz ślad Twojej wizyty w postaci komentarza.

Zapraszam także na moją stronę na Facebooku