Park Skaryszewski powstał w latach 1905 -1922 na polach i łąkach dawnego majątku Skaryszew. Został zaprojektowany przez Franciszka Szaniora. Szanior był głównym ogrodnikiem Warszawy, oprócz parku Skaryszewskiego założył też park Ujazdowski oraz przekształcił Ogród Saski i Ogród Krasińskich. Park swoją nazwę wziął od podmokłych łąk wsi Skaryszew, na których powstał.
W okresie międzywojennym nadano mu imię Ignacego Jana Paderewskiego – polskiego pianisty, kompozytora i polityka. Po wojnie został przemianowany z powrotem na Park Skaryszewski, a w 1980 roku przywrócono mu przedwojenną nazwę, jednak nadal powszechnie nazywany jest Parkiem Skaryszewskim lub potocznie określeniem z gwary warszawskiej - Skaryszakiem bądź także Padereszczakiem.
Jest to typowy park krajobrazowy. Jest w nim sporo malowniczych alejek, akwenów wodnych, wzniesień, romantycznych mostków i ciekawie zaprojektowanej roślinności. A do tego jest przytulny, zaciszny i w pewnym sensie swojski. Nic dziwnego, że od momentu, gdy powstał cieszył się ogromną popularnością wśród warszawiaków.
Pośród parkowej roślinności znajdziemy rzadkie drzewa, które zachowały się od początku jego istnienia: klony złociste, ciemnozielone iglaki, dęby czerwone, modrzewie, srebrne świerki, są też miłorząb japoński, cisy, magnolie o wielkich pięknych białych kwiatach, wiązy, buki, daglezje, cypryśniki, jałowce, forsycje, dzikie ozdobne jabłonie. Łącznie znajduje się tam ponad 20 tyś drzew i krzewów, z których najstarsze gatunki mają po około 100 lat! W parku żyją też 54 gatunki ptaków, 21 gatunków motyli i …. 14 gatunków ślimaków.
W końcówce lat 20. XX wieku na parkowych placykach pojawiło się też wiele rzeźb i pomników, wśród nich kilka, stworzonych przez naprawdę wielkich artystów. Do najbardziej znanych rzeźb, które stanęły w parku należą „Rytm”, „Tancerka” i Kąpiąca się”.
„Tancerka” pojawiła się jako pierwsza, w 1927 roku. Jej autorem jest Stanisław Jackowski. Rzeźbę postawiono w pięknym miejscu, w ogrodzie różanym. Przez wiele lat było to ulubione miejsce warszawiaków na robienie rodzinnych zdjęć w parku. Róże plus rzeźba były pięknym tłem dla fotografii.
Autorką kolejnej pięknej rzeźby „Kąpiącej się” jest Olga Niewska. Rzeźba stanęła w 1929 roku w okolicach Stawu Łabędziego.
Na brzegu wschodniego parkowego stawu stoi rzeźba autorstwa wybitnego polskiego rzeźbiarza okresu międzywojennego Henryka Kuny. Przedstawia ona młodą kobietę z uniesionymi rękami, a zatytułowana jest „Rytm”, tak jak nazwa nieformalnej grupy warszawskich plastyków, do której należał artysta. Rzeźba z 1925 znajduje się w parku od 1929 roku.
Ponadto jest tu również pomnik poświęcony Edwardowi Mandellowi House’owi.Ten amerykański polityk był doradcą prezydenta USA Thomasa Woodrowa Wilsona. Jako gorący orędownik odzyskania przez Polskę niepodległości po zakończeniu I wojny światowej zaskarbił sobie wdzięczność Polaków. Pomnik ufundował Ignacy Jan Paderewski, przyjaciel prezydenta Wilsona. Pomnik dłuta Franciszka Blacka odsłonięto w 1932 r. Choć przetrwał II wojnę światową, władze komunistyczne go usunęły. Na szczęście dokonano jego rekonstrukcji i w 1991 roku ustawiono w obecnym miejscu.
Zaś miniaturowy odlew z brązu dzieła Franciszka Blacka znajduje się w gmachu Kongresu USA.
W parku jest też mała, bielona wapnem kapliczka (zaprojektowana przez Janusza Alchimowicza), która ma bardzo ciekawą historię. W 1937 roku zadebiutowała w wielkim świecie – stała przed wejściem do polskiego pawilonu na Wystawie Światowej w Paryżu. Po skończeniu wystawy przewieziono ją do Polski i ustawiono przy jednej z bocznych alejek w Parku Skaryszewskim (przy wodospadzie). Jak się kilka lat później okazało, kapliczka bardzo się w tej okolicy przydała. W czasie II wojny światowej pełniła rolę skrzynki kontaktowej dla AK.
W czasie wojny park został zniszczony tylko częściowo. Ma jednak pewną tragiczną, wojenną historię. W Jeziorze Kamionkowskim, w nocy z 13 na 14 sierpnia 1944 roku rozbił się brytyjski samolot Liberator, który leciał do Warszawy ze zrzutem broni, amunicji i leków dla Powstańców (były to loty obarczone wyjątkowym ryzykiem, piloci musieli dokonywać zrzutu nocą i bez międzylądowania wrócić do bazy na południu Włoch).
Na skraju ogrodu różanego, w pobliżu Jeziorka Kamionkowskiego, znajduje się głaz-pomnik upamiętniający poległych brytyjskich pilotów. Odsłonięcia pomnika dokonała w dniu 4 listopada 1988 roku premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher z udziałem sierżanta H.L. Lyne, jedynego uratowanego członka załogi. W późniejszym czasie kwiaty przed pomnikiem składali: premier John Major i królowa Elżbieta II w 1996 roku.
W 2002 roku od strony ronda Waszyngtona ustawiono pomnik pamięci Polaków poległych w atakach na WTC.
 |
| Płyta pamięci Saperów Polskich Armii Krajowej |
 |
| Jeziorko Kamionkowskie (przy odrobinie szczęścia można poczujuć tutaj zapach czekolady z pobliskiej fabryki Wedla) |
Na zwiedzenie całego parku trzeba kilku godzin, ale rozmieszczone w wielu miejscach dokładne plany umożliwią szybkie dotarcie do tych miejsc, które zechcecie obejrzeć w pierwszej kolejności.
 |
| Tuż obok znajduje się Stadion Narodowy |
Podobał Ci się artykuł? Będzie mi bardzo miło, jeżeli zostawisz ślad Twojej wizyty w postaci komentarza. Zapraszam także na moją stronę na Facebooku
